ఒక ఊరిలో అహ్మద్ అనే బాలుడు ఉండేవాడు. అతను ఎంతో మంచి మనస్కుడు, సహాయం చేయడానికి ఎప్పుడూ సిద్ధంగా ఉండేవాడు. రంజాన్ మాసం ఆరంభం అయినప్పటి నుంచి, అతను ఉపవాసం పాటిస్తూ తన చిన్న జేబఖర్చును పేదలకు సహాయంగా ఇవ్వాలని నిర్ణయించుకున్నాడు.
ఒక రోజు, అహ్మద్ తన తండ్రితో కలిసి మసీదుకు వెళ్తూ ఒక పేద ముసలాయనను చూసాడు. అతనికి అన్నపానీయాలు లేవు. అహ్మద్ వెంటనే తన దగ్గరున్న డబ్బుతో ఆ ముసలాయనకు తిండి తీసుకొచ్చి ఇచ్చాడు. ముసలాయన ఆనందంతో అతనిని దీవించాడు.
రాత్రి వేళ ఇఫ్తార్ సమయంలో, అహ్మద్ తండ్రి గర్వంగా చెప్పాడు – "రంజాన్ ఉపవాసం మనకు కేవలం భక్తిని మాత్రమే కాదు, ఔదార్యాన్ని, సహాయస్నేహభావాన్ని నేర్పుతుంది. నీవు నేడు నిజమైన రంజాన్ ఆత్మను పాటించావు!"
ఆ రోజు అహ్మద్ గుండె సంతోషంతో నిండిపోయింది. ఎందుకంటే, రంజాన్ అనేది కేవలం ఉపవాసం కాకుండా, ప్రేమ, కరుణ, సహాయస్పూర్తి కలిగించే పండుగ అనే నిజాన్ని అర్థం చేసుకున్నా
About The Author
Comment List